centrum mediacji

INFORMACJE DOTYCZĄCE MEDIACJI

MEDIACJA jest jednym z dobrowolnych sposobów rozwiązywania konfliktów. Daje możliwość nawiązania dialogu pomiędzy równymi stronami, wyjaśnienia spornych kwestii i nawiązania porozumienia. Mediacja prowadzona jest przez bezstronnego i neutralnego mediatora. Postępowanie mediacyjne jest poufne. Dzięki zawarciu ugody można przyspieszyć postępowanie oraz zaoszczędzić koszty. Przystąpienie do mediacji nie wiąże się z obowiązkiem zawarcia ugody. MEDIACJA w sprawach rodzinnych może toczyć się zarówno przed wystąpieniem do sądu, jak i w trakcie postępowania sądowego. Mediacja może być prowadzona na podstawie: umowy o mediację zawartej między stronami lub wniosku stron, postanowienia sądu.

MEDIATOR jest osobą kompetentną i fachową, posiadającą dużą wiedzę z zakresu psychologii, pedagogiki, socjologii lub prawa oraz umiejętności praktyczne dotyczące prowadzenia mediacji w sprawach rodzinnych. Mediator pomaga skonfliktowanym członkom rodziny określić sporne zagadnienia oraz wypracować im kompromisowe rozwiązanie. Strony mogą wybrać mediatora lub zostanie on wskazany przez sąd. Mediator jest osobą bezstronną, dbającą o równe traktowanie stron. Powinien czuwać nad tym, aby strony traktowały się nawzajem z szacunkiem i godnością. W przypadku wątpliwości, co do bezstronności można zwrócić się o jego zmianę. Listy stałych mediatorów prowadzą organizacje społeczne i zawodowe, mogą one także tworzyć ośrodki mediacyjne. Listy zawierające nazwiska mediatorów znajdują się w każdym sądzie.

Przebieg mediacji jest poufny. Mediator: jest zobowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się podczas prowadzenia mediacji; nie może być przesłuchany, jako świadek w sprawie, w której prowadził mediację, chyba, że strony zwolnią go z obowiązku zachowania tajemnicy; może – będąc upoważniony przez sąd na wniosek stron – zapoznać się z aktami sprawy.

CO TO JEST UGODA? To umowa zawarta między stronami sporu (konfliktu), w której określone są wzajemne prawa i obowiązki stron. W ugodzie można określić m.in.: z kim po rozwodzie zamieszkają dzieci, kiedy i w jaki sposób rodzic, który nie będzie na stałe mieszkał z dziećmi, będzie mógł się z nimi spotykać w jaki sposób zostanie podzielone mieszkanie, czy majątek wspólny, który z małżonków, w jakiej wysokości i jak często będzie płacił alimenty. W ugodzie nie można ustalić, który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia. O tym może orzekać jedynie sąd. Należy pamiętać, że treść ugody muszą zaakceptować obie strony! Uczestnicy mediacji nie są zobowiązani do zawarcia ugody. Jeżeli nie dojdzie do zawarcia ugody, strony nie są związane propozycjami wzajemnych ustępstw, czy oświadczeniami składanymi przed mediatorem i nie mogą się na nie powoływać w trakcie dalszego postępowania. Nie zawarcie ugody nie powoduje dla stron uczestniczących w mediacji żadnych negatywnych konsekwencji. Strony mogą nadal dochodzić swoich praw w postępowaniu sądowym.

JAK PRZEBIEGA MEDIACJA? Mediator niezwłocznie kontaktuje się ze stronami w celu ustalenia dogodnego terminu i miejsca posiedzenia mediacyjnego (nie może to być budynek sądu, czy też mieszkanie stron); posiedzenie mediacyjne nie musi się odbyć, jeśli strony tego nie chcą lub jedna z nich odmówi udziału w mediacji; mediator uczestniczy w spotkaniu ze stronami lub może się spotkać indywidualnie z każdą ze stron i będzie pośredniczył w rozmowie między nimi, przekazując im stanowiska każdej z nich; z przebiegu mediacji mediator sporządzi protokół. Jeżeli strony zawarły ugodę, zostanie ona wpisana do protokołu albo do niego dołączona. Mediator niezwłocznie po zakończeniu mediacji przekazuje protokół do właściwego sądu oraz doręcza jego odpis stronom.

Sąd może zatwierdzić ugodę, jeżeli wystąpią o to z wnioskiem strony ugody lub jedna z nich. Sąd odmówi zatwierdzenia ugody albo nadani jej klauzuli wykonalności, w całości lub w części, gdy jest: sprzecza z prawem lub zasadami współżycia społecznego, zmierza do obejścia prawa, niezrozumiała lub zawiera sprzeczności. Jeżeli ugoda podlega wykonaniu w drodze egzekucji, (czyli przez komornika, tak jak wyrok sądu), sąd zatwierdza ją przez nadanie jej klauzuli wykonalności.

JAKIE SĄ KOSZTY MEDIACJI? Mediator ma prawo do wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków związanych z prowadzeniem mediacji (np. koszty korespondencji, telefonów). Koszty te z reguły obciążają uczestników mediacji po połowie, jeżeli strony nie postanowiły inaczej. Od ponoszenia kosztów mediacji strona nie może zostać zwolniona, nawet, jeśli korzysta ze zwolnienia od kosztów sądowych.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 20 czerwca 2016 r.:

§ 2. 1. W sprawach o prawa majątkowe wynagrodzenie mediatora wynosi 1% wartości przedmiotu sporu, jednak nie mniej niż 150 złotych i nie więcej niż 2000 złotych za całość postępowania mediacyjnego. 2. W sprawach o prawa majątkowe, w których wartości przedmiotu sporu nie da się ustalić, oraz w sprawach o prawa niemajątkowe wynagrodzenie mediatora za prowadzenie postępowania mediacyjnego wynosi za pierwsze posiedzenie 150 złotych, a za każde kolejne – 100 złotych, łącznie nie więcej niż 450 złotych.

§ 3. Zwrotowi podlegają udokumentowane i niezbędne wydatki mediatora poniesione w związku z przeprowadzeniem mediacji na pokrycie kosztów:

1. przejazdów – w wysokości i na warunkach określonych w przepisach dotyczących wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej;
2. wynajmu pomieszczenia niezbędnego do przeprowadzenia posiedzenia mediacyjnego, w wysokości nieprzekraczającej 70 złotych za jedno posiedzenie;
3. korespondencji, w wysokości nieprzekraczającej 30 złotych.

§ 4. W razie nieprzystąpienia stron do mediacji, mediatorowi przysługuje zwrot poniesionych wydatków w wysokości nieprzekraczającej 70 złotych.

§ 5. Wynagrodzenie mediatora, będącego podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług, określone w § 2, oraz wydatki mediatora, o których mowa w § 3, podwyższa się o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług.

MEDIACJA W SPRAWACH RODZINNYCH

MEDIACJA jest sposobem na rozwiązanie sporu powstałego pomiędzy małżonkami/rodzicami małoletnich dzieci m.in. w sprawie o rozwód, podział majątku, alimenty, kontakty. Jej celem jest umożliwienie spotkania się stron, które wspólnie mogą ustalić sporne kwestie oraz wypracować w tym zakresie porozumienie.

MEDIACJA w sprawach rodzinnych (o rozwód i separację) zmierza do pogodzenia małżonków i zakończenia konfliktu. Jeśli to się nie powiedzie, w postępowaniu mediacyjnym można ustalić istotne kwestie, o których w innym wypadku orzeknie sąd, takie jak: alimenty, podział majątku wspólnego, określenie sposobu korzystania z mieszkania, przyznanie mieszkania jednemu z małżonków, wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi i kontakty z małoletnimi dziećmi (sąd uwzględni takie porozumienie, jeżeli będzie ono zgodne z dobrem dzieci), alimenty na rzecz dzieci lub małżonka, sporządzenie planu wychowawczego (porozumienie rodzicielskie – art. 58 § 1 krio).

MEDIACJA nie jest dopuszczalna w sprawach o: ustalenie ojcostwa, ustalenie macierzyństwa, zaprzeczenie ojcostwa, przysposobienie, unieważnienie małżeństwa, pozbawienie lub zawieszenie wykonywania władzy rodzicielskiej. Jeżeli strony (lub jedna z nich) jest uzależniona od alkoholu, narkotyków, jest chora psychicznie oraz w przypadku występowania przemocy w rodzinie skierowanie do mediacji nie jest możliwe, ponieważ naruszałoby zasadę równości stron. MEDIACJA jest dobrowolna! Bez zgody stron mediacja nie będzie się toczyć. W postępowaniu mediacyjnym w sprawach o rozwód, separację, podział majątku uczestniczą małżonkowie, natomiast w sprawach dotyczących dzieci (np. o alimenty, ustalenie kontaktów, w sprawach z zakresu władzy rodzicielskiej) uczestniczą rodzice małoletnich.